تشنج بدون تب

تشنج چیست؟

وقتی به هر علتی افزایش ناگهانی در انرژی الکتریکی سلول های خاکستری مغز اتفاق بیفتد، تشنج در کودکان رخ می دهد. بعد از اشکال در عملکرد مغزی و بروز تشنج، علایم انقباضات عضلانی در اندام ها به همراه اختلال هوشیاری اتفاق می افتد. گاه تشنج در کودکان به علت زمینه اختلال قبلی در کانال های یونی سلول های مغزی اتفاق می افتد که به این بیماری صرع گفته می شود. اگر زمینه بیماری صرع در مغز کودک وجود نداشته باشد، علت تشنج در کودکان ناشی از عواملی مانند تب، ضربه به سر، عفونت مغزی، تومور مغزی، سکته مغزی، اختلال الکترولیتی مانند کاهش قند و کلسیم خون می باشد.

تشنج بدون تب چیست؟

تشنج بدون تب به عنوان بیماری صرع نیز نامیده می شود. گاه تشنج در کودکان به علت زمینه اختلال قبلی در کانال های یونی سلول های مغزی اتفاق می افتد که به این بیماری صرع یا تشنج بدون تب گفته می شود. تعریف دقیق از بیماری صرع اینکه وقتی تشنج در کودکان بدون علت خاص (تب، مننژیت، افت قند خون، کاهش کلسیم خون، ضربه به سر، تومور مغزی و عفونت مغزی) بروز کند و دو بار یا بیشتر تکرار شود، به آن صرع گفته می شود. پس بروز یک حمله تشنج بدون علت خاص صرع نمی باشد و حداقل دو حمله لازم است تا بگوییم کودک بیماری صرع دارد. انواع تشنج در کودکان را با طبقه بندی انواع شکلی تشنج در کودکان بیشتر می توان توضیح داد. شکل های مختلف بروز تشنج شامل تشنج تونیک کلونیک، تشنج تونیک، تشنج کلونیک، تشنج میوکلونیک، تشنج فوکال و تشنج آبسنس می باشند. تشنج تونیک کلونیک به صورت اختلال هوشیاری، انحراف چشم ها به بالا یا طرفین و انقباضات عضلات اندام ها و حرکات پرشی اندام ها بروز می کند. این نوع تشنج که شایع ترین نوع تشنج در کودکان است معمولاً به مدت حداقل دو تا چند دقیقه طول می کشد و بعد از تشنج نیز خواب آلودگی، سردرد، سرگیجه و استفراغ علایم شایع هستند. تشنج میوکلونیک به صورت حرکات شدید و سریع پرشی در عضلات بدن بروز می کند که یک نوع شایع آن در شیرخوارگی به نام اسپاسم شیرخوارگی است که به صورت خم شدن شیرخوار به جلو و باز شدن دستها و یا عقب رفتن سر شیرخوار و جمع شدن دستها اتفاق می افتد. تشنج آبسنس معمولاً در کودکان سن مدرسه بیشتر دیده می شود و حملات آن به صورت خیرگی و اختلال چند ثایه ای در هوشیاری خواهد بود.

تشنج با تب چه تعریفی دارد؟

به طور کلی شایع ترین نوع تشنج در کودکان تشنج ناشی از تب می باشد. شیوع این بیماری در کودکان از ۲ تا ۵ درصد متفاوت گزارش شده است. شایعترین سنی که کودکان بعلت تب دچار تشنج می شوند، از ۱۲ تا ۱۸ ماهگی است. وقتی کودک در محدوده سنی یک ماه تا ۶ سال به هر علتی دچار تب شده میزان تب نیز بیشتر از ۳۸/۴ درجه سانتی گراد باشد و بعلت تب دچار تشنج شود، درصورتیکه عفونت مغزی مانند مننژیت نداشته باشد، میزان قند، کلسیم و الکترولیتهای خونی طبیعی باشد و سابقه قبلی حمله تشنج بدون تب یا تشنج نوزادی نداشته باشد، به این حالت بیماری تب و تشنج گفته می شود.

روش تشخیص تشنج بدون تب را می دانید؟

تفاوت اصلی تشنج بدون تب با بیماری تب و تشنج از نظر اقدامات تشخیصی نیز بیشتر به ماهیت این دو بیماری باز می گردد. به طوری که در بیماری تشنج ناشی از تب باید به دنبال علت بروز تب بگردیم و وقتی علت بروز حمله تشنج مانند عفونت مغزی یا مننژیت را پیدا کردیم دیگر اقدامات تشخیصی دیگری لازم نیست. اما مدر بیماری تشنج بدون تب یا صرع کلیه اقدامات تشخیصی مانند تصویربرداری مغزی به صورت ام آر آی و نوار مغز ضروری است.

درمان تشنج بدون تب چیست؟

در تشنج بدون تب یا همان بیماری صرع که دو بار یا بیشتر اتفاق بیافتد، برخورد درمانی این است که در صورتی که حمله تشنج یک بار اتفاق بیفتد می توان درمان دارویی را شروع نکرد ولی وقتی دو بار حمله تشنج رخ دهد همه باید تحت درمان قرار گیرند. اصلی‌ترین درمان اختلال صرع دارویی است اما چنانچه علت زمینه‌ای وجود داشته باشد اول باید آن را بررسی کنیم. درمان صرع طولانی‌مدت، مداوم و منظم است. حداقل دو سال از آخرین حمله تشنج صرعی درمان ادامه می یابد و در برخی موارد با تشخیص پزشک اعصاب کودکان نیاز است که مدتهای طولانی تری یا حتی مادام العمر بیمار دارو استفاده نماید. حال با توجه به عبارات فوق و نکات اساسی و مهم در تفاوت صرع و تشنج لازم است ابتدا تشخیص دقیق این دو بیماری انجام شود تا در مراحل بعدی بتوان به درمان مناسب و مقتضی رسید.

دکتر محمدکاظم بخشنده فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان فلوشیپ نوروماسکولار