اشکال و دسته دارویی
ریسپریدون، معمولا برای درمان و کاهش تحریک پذیری مفرط کودکان دارای اختلال اوتیسم و بیش فعالی توسط
پزشک فوق تخصص
مغز و اعصاب کودکان مورد تجویز قرار می گیرد. این دارو در کاهش علایم آزاردهنده کودکان دارای
اوتیسم ، بیش فعالی و حتی اختلال اضطراب،
پرخاشگری و وسواس مؤثر است. از طرفی هم اثر خواب آوری کمتری نسبت به دیگر داروهای مشابه دارد.
ریسپریدون به شک قرص، مایع حل شونده خوراکی و ویال تزریقی وجود دارد. قرص ریسپریدون با دوزهای ۱، ۲، ۳ و ۴ میلی گرم عرضه می گردد.
راهنمایی های عمومی
در صورتی که بیمار، دارای تومور مغزی، بیماری صرع، بیماری های قلبی و عروقی و کاهش حجم خون می باشد باید حتما به سرعت پزشک معالج را مطلع نمود.
در صورتی که بیمار مصرف کننده این دارو به آن حساسیت دارد، باید سریعا با پزشک معالج وی مشورت گردد.
در صورتی که بیمار مصرف کننده دارو، دچار نارسایی کبدی و کلیوی می باشد باید مصرف دارو تحت نظر پزشک و با احتیاط کامل انجام شود.
در صورتی که بیمار سابقه بیماری های قلبی و عروقی، سکته مغزی، تشنج، فشار خون بالا و دیابت دارد حتما باید با پزشک معالج مشورت انجام گیرد.
در صورتی که بیمار مصرف کننده دارو دچار بیماری پارکینسون می باشد باید حتما پزشک معالج وی در جریان قرار گیرد.
عوارض جانبی
ریسپریدون تقریبا دارویی کم خطر است اگر چه مانند تمامی داروها، دارای عوارض جانبی معمولا کم خطر و غیر کشنده می باشد.
عوارض شایع تر این دارو، کهیر، مشکلات تنفسی، گرفتگی عضلات و ایجاد تورم در صورت، لب ها، زبان و گلو می باشد. از دیگر عوارض این دارو می توان به بی قراری، اضطراب، تغییر در بینایی، گیجی، بی خوابی، تغییر خلق، حالت تهاجمی، تکرر ادرار، اشکال در تمرکز اشاره کرد.
تداخلات دارویی
مصرف همزمان این دارو با داروهای کاهش دهنده فعالیت سیستم اعصاب مرکزی، داروهای پایین آورنده فشار خون، داروهایی چون لوودوپا، پرگولید، کاربامازپین، فنوباربیتال، فلوکستین و کلوزاپین می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در بیمار شود. بنابراین بیمار در صورتی که از داروهایی ذکر شده استفاده می کند زمان تجویز ریسپریدون توسط پزشک، باید وی را مطلع سازد.
مسمومیت دارویی
در صورت مصرف بیش از اندازه دارو، علائمی چون خواب آلودگی، افزایش میزان ضربان قلب، احساس سبکی در سر، ضعف و بی‌قراری در عضلات حرکتی چشم‌ها، آرواره، گردن و دهان بیمار قابل مشاهده خواهد بود که به صورت باید وی را نزد پزشک و یا به اورژانس منتقل کرد
