تفاوت صرع و تشنج

علت تشنج چیست؟

وقتی به هر علتی افزایش ناگهانی در انرژی الکتریکی سلول های خاکستری مغز اتفاق بیفتد، تشنج رخ می دهد. اگر زمینه قبلی در مغز بیمار وجود نداشته باشد، علت تشنج ناشی از عواملی مانند تب، ضربه به سر، عفونت مغزی، تومور مغزی، سکته مغزی، اختلال الکترولیتی مانند کاهش قند و کلسیم خون می باشد.

علت بیماری صرع را می دانید؟

گاه تشنج در کودکان به علت زمینه اختلال قبلی در کانال های یونی سلول های مغزی اتفاق می افتد که به این بیماری صرع گفته می شود. تعریف دقیق از بیماری صرع اینکه وقتی تشنج در کودکان بدون علت خاص (تب، مننژیت، افت قند خون، کاهش کلسیم خون، ضربه به سر، تومور مغزی و عفونت مغزی) بروز کند و دو بار یا بیشتر تکرار شود، به آن صرع گفته می شود. پس بروز یک حمله تشنج بدون علت خاص صرع نمی باشد و حداقل دو حمله لازم است تا بگوییم کودک بیماری صرع دارد.

تفاوت صرع و تشنج را می دانید؟

تفاوت صرع و تشنج این است که در تشنج علت خاصی قبل از بروز حمله تشنج وجود دارد که این علت می تواند تب، ضربه به سر، عفونت مغزی یا مننژیت، تومور مغزی، سکته مغزی، اختلال الکترولیتی مانند کاهش قند و کلسیم خون باشد. نکته مهم در تفاوت صرع و تشنج اینکه بیماری صرع در زمینه اختلال قبلی در کانال های یونی سلول های مغزی و یا آسیب ها و ضایعات قبلی مغزی اتفاق می افتد و علت اخیر ندارد. اگرچه زمانی می توان اصطلاح بیماری صرع را بکار برد که بیش از دو حمله از این نوع بروز کرده باشد.

از نظر اقدامات تشخیصی تفاوت صرع و تشنج چیست؟

تفاوت صرع و تشنج از نظر اقدامات تشخیصی نیز بیشتر به ماهیت این دو بیماری باز می گردد. به طوری که در بیماری تشنج باید به دنبال علت اخیر بیماری بگردیم و وقتی علت بروز حمله تشنج مانند تب، ضربه به سر، عفونت مغزی یا مننژیت، تومور مغزی، سکته مغزی، اختلال الکترولیتی مانند کاهش قند و کلسیم خون را پیدا کردیم دیگر اقدامات تشخیصی دیگری لازم نیست. اما ماهیت بیماری صرع نکته اصلی تفاوت صرع و تشنج  از نظر تشخیصی است چرا که در این بیماری کلیه اقدامات تشخیصی مانند تصویربرداری مغزی به صورت ام آر آی و نوار مغز ضروری است.

از نظر درمان تفاوت صرع و تشنج را می دانید؟

نکته بسیار مهم در تفاوت صرع و تشنج از نظر اقدامات درمانی نیز مبتنی بر همان تعریف مکانیسم اصلی این دو بیماری و تفاوت بنیادی آنها است. اگر تشنج در کودکان به علت خاص مانند (تب، مننژیت، افت قند خون، کاهش کلسیم خون، ضربه به سر، تومور مغزی و غیره) باشد، درمان تشنج با رفع و معالجه علت اولیه می باشد.

در تشنج بدون علت اولیه یا همان بیماری صرع که دو بار یا بیشتر اتفاق بیافتد، برخورد درمانی این است که همه انواع صرع باید تحت درمان قرار گیرند. اصلی‌ترین درمان اختلال صرع دارویی است اما چنانچه علت زمینه‌ای وجود داشته باشد اول باید آن را بررسی کنیم. درمان صرع طولانی‌مدت، مداوم و منظم است. حداقل دو سال از آخرین حمله تشنج صرعی درمان ادامه می یابد و در برخی موارد با تشخیص پزشک اعصاب کودکان نیاز است که مدتهای طولانی تری یا حتی مادام العمر بیمار دارو استفاده نماید. حال با توجه به عبارات فوق و نکات اساسی و مهم در تفاوت صرع و تشنج لازم است ابتدا تشخیص دقیق این دو بیماری انجام شود تا در مراحل بعدی بتوان به درمان مناسب و مقتضی رسید.

دکتر محمدکاظم بخشنده فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان فلوشیپ نوروماسکولار