میگرن شکمی در کودکان
میگرن شکمی چیست؟
سردرد مداوم یا میگرن در حدود حدود ۲ تا ۱۵ درصد کودکان گزارش شده است. میگرن شکمی یک نوع نادری از بیماری میگرن می باشد که بیشتر در ۱تا ۴ درصد کودکان دیده می شود و در بالغین بسیار کمتر بروز می کند. شایع ترین سن بروز میگرن شکمی در کودکان ۷ تا ۱۰ سال است. بروز این بیماری در دختران بیشتر از پسران گزارش شده است.
علایم اصلی میگرن شکمی در کودکان را می دانید؟
در میگرن شکمی بر خلاف انواع دیگر سردرد کودکان، محل اصلی درد در شکم بیمار خواهد بود. شدت درد شکم در میگرن شکمی از خفیف تا شدید متفاوت خواهد بود. علایم همراه درد شکم شامل تهوع، اسفراغ، رنگ پریدگی و بی اشتهایی می باشند. هر حمله میگرن شکمی از یک ساعت تا سه روز به طول می انجامد و در بین حملات کودک کاملاً خوشحال و سالم به نظر می رسد.
تشخیص میگرن شکمی در کودکان چگونه قطعی می شود؟
با توجه به نوع علایم میگرن شکمی و مراجعه اولیه این بیماران به متخصص گوارش کودکان، اغلب این بیماری با بیماری های شایع تر گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر اشتباه می شود. آنچه موجب تشخیص میگرن شکمی می شود اینکه کودکان مبتلا در فواصل حملات کاملاً سالم هستند. مسأله مهم تشخیصی دیگر در این بیماران اینکه بیش از ۹۰ درصد کودکان مبتلا به میگرن شکمی سابقه خانوادگی مثبتی از سردرد مداوم یا میگرن دارند.
چه عواملی موجب تحریک شروع میگرن شکمی در کودکان می شود؟
بسیاری از عواملی که موجب تحریک سردرد میگرنی می شوند، همچنین می توانند درد میگرن شکمی را تحریک کنند. افزودنی های نیترات در فست فودها، کاکائو، شکلات، استرس و اضطراب و هیجان های ناگهانی جزو محرک های میگرن شکمی هستند.
روش تشخیصی خاصی برای میگرن شکمی در کودکان وجود دارد؟
وقتی کودک مبتلا به میگرن شکمی به فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان مراجعه می کند، شرح بیماری کودک نقش اصلی را در تشخیص این بیماری دارد زیرا روش تشخیصی ویژه ای برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. آنچه در تشخیص میگرن شکمی بسیار مهم است اینکه کودک قبلا از نظر گوارشی بررسی شده باشد و بیماری گوارشی نداشته باشد و حداقل ۵ حمله با مدت زمان یک تا ۷۲ ساعت داشته باشد.
درمان میگرن شکمی در کودکان چیست؟
درمان میگرن شکمی کاملاً مشابه سردرد مداوم یا میگرن بوده و داروهایی برای فاز حاد حمله و نیز داروهایی برای پیشگیری از دردهای شکمی تجویز می شود. البته بهترین روش پیشگیری از بروز میگرن شکمی و جلوگیری و کنترل عوامل محرک هستند. شرایط تنش زا را نیز می توان تا حدی کنترل کرد. اجتناب از خوردن غذاهایی که ممکن است سبب تشدید حملات میگرنی شود نیز یکی دیگر از راه های پیشگیری است. البته گاه پزشک با صلاحدید خود از داروهای پیشگیری کننده مانند پروپرانولول، توپیرامات یا سدیم والپروآت بمدت محدود سه تا شش ماهه استفاده می نماید.
دکتر محمدکاظم بخشنده فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان فلوشیپ نوروماسکولار
