اشکال و دسته دارویی
داروی فنوباربیتال در دو شکل قرص و ویال تزریقی وجود دارد و معمولا برای درمان
تشنج و انواع
صرع به کار می رود. همچنین این دارو برای درمان بی خوابی و اضطراب هم کاربرد دارد. قرص فنوباربیتال در انواع ۱۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم عرضه می شود.
راهنمایی های عمومی
در صورت وجود هر گونه واکنش حساسیتی نسبت به این دسته دارویی باید حتما بیمار با پزشک معالج خود مشورت نماید.
در صورت استفاده همزمان این دارو با دیگر داروهای آرامبخش، ضدانعقاد و ضد التهاب های کورتیکوستروییدی، شل کننده های عضلانی باید حتما با پزشک مشورت شود.
در صورت وجود بیماری هایی از قبیل وابستگی به دارو، کم خونی شدید و بیماری های خونی، دیابت شیرین، بیماری های تنفسی، بیماری های غدد تیرویید، فوق کلیوی و کبدی، افسردگی، فعالیت بیش از حد در کودکان و اختلالات روانی و اعصاب باید با پزشک معالج بیمار این موضوع در میان گذاشته شود.
این دارو ممکن است سبب خواب آلودگی شود، به همین علت در طول مصرف این دارو از رانندگی و کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند باید خودداری شود.
در صورتی که پس از چند هفته از مصرف دارو علائم بهبودی بیمار مشاهده نشد باید حتما به پزشک معالج مراجعه شود.
مقدار و نحوه مصرف دارو
مقدار مصرف دارو را پزشک برحسب شرایط بیمار تعیین می کند ولی مقدار مصرف این دارو برای کودکانی که دچار
تشنج هستند معمولا توسط
پزشک مغز و اعصاب کودکان ۱ تا ۶ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در طی روز تعیین می نماید. در بزرگسالان هم معمولا ۶۰ الی ۲۵۰ میلی گرم در روز تجویز می شود. همچنین به عنوان داروی آرامبخش و ضداضطراب در کودکان، ۲ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن طی ۲ تا ۳ نوبت در روز و در بزرگسالان ۳۰ الی ۱۲۰ میلی گرم در ۲ تا ۳ نوبت در روز مورد تجویز قرار می گیرد.
عوارض جانبی
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود. لیکن در صورت بروز هر یک از عوارض زیر باید بیمار حتما به پزشک معالج خود مراجعه نماید.
از عوارض داروی فنوباربیتال می توان به افسردگی، هیجان غیرطبیعی، گیجی، توهم، کبودی یا خونریزی غیرعادی، خستگی یا ضعف غیرعادی، درد استخوان، از دست دادن اشتها، ضعف عضلانی، کاهش غیرطبیعی وزن، زرد شدن پوست یا چشم ها اشاره کرد.
مسمومیت دارویی
در صورت مسمومیت ناشی از مصرف بیش از حد این دارو مواردی از قبیل از دست دادن یا کاهش رفلکس ها، گیجی شدید، خواب آلودگی شدید، تب، عصبانیت، دمای پایین بدن، اختلال در تنفس، کند شدن ضربان قلب، عدم تعادل در صحبت کردن و راه رفتن، حرکات غیرعادی چشم ها، اشکال در به خواب رفتن و ضعف شدید در بیمار قابل مشاهده خواهد بود.
