بیش فعالی

تاریخچه بیش فعالی را بیشتر بدانید:

در گذشته بسیاری از کودکان به دلیل بی توجهی، پرخاشگری، شیطنت و یا بازیگوشی در دوران دبستان از ادامه تحصیل کنار گذاشته می شدند. والدین و آموزگاران نمی دانستند که با مشورت با یک پزشک اعصاب کودکان می توانند به این بچه ها کمک کنند و آنها را به گروه همسالان خود بازگردانند.

بیش فعالی بیماری شایعی است:

بیش فعالی حدود هشت تا ده درصد کودکان را مبتلا می کند. این بیماری در پسران شایعتر از دختران است. ویژگی های اولیه بیش فعالی قبل از ورود به مدرسه شروع می شود.

علایم بیش فعالی را بشناسید:

بیش فعالی بر اساس علایم به سه دسته تقسیم می شد:

دسته اول: پرتحرکی؛ کودک پرجنب و جوش بوده لحظه ای آرام نیست و خسته نمی شود. معلم می گوید بچه روی صندلی مداوم حرکت می کند و در کلاس راه می رود. این نوع بیش فعالی در پسرها شایعتر است.

دسته دوم: پرخاشگری؛ کودک در یک لحظه عصبانی می شود، چیزی را پرت می کند در حالیکه احساس خطر و توجه ندارد که ممکن است به چشم شما بخورد، یا از بلندی می پرد و پایش می شکند.

دسته سوم: اشکال در توجه و تمرکز؛ این مشکل در تحصیل کودک اختلال ایجاد می کند، معلم از غلط های زیاد دیکته کودک شکایت دارد. اغلب کودک وسایلش را گم می کند. این علایم در دختران بیشتر دیده می شود.

اگر کودک عزیزتان بعضی از علایم فوق را داشت، به معنای این نیست که بیش فعال است. برای تشخیص بیش فعالی مجموعه ای از این علائم باید (حداقل در مدت شش ماه) مورد بررسی قرار بگیرد، پس باید به پزشک اعصاب کودکان مراجعه نمایید.

بیش فعالی بعلت  عوامل ژنتیکی و محیطی است:

کودکان بیش فعال در بخش های مربوط به توجه و تمرکز در مغز دچار اشکال هستند. گاه کودک این بیماری را از بعضی افراد خانواده به ارث می برد.

عوامل که می توانند در بروز بیش فعالی موثر باشند عبارت است:

سیگار کشیدن و یا مصرف الکل توسط مادر در دوران بار داری

مسمومیت با سرب حاصل از دود اتومبیل و آلودگی هوا

 غذاهای آماده محتوی مواد افزودنی مثل شیرین کننده های مصنوعی و یا رنگ دهنده های خوراکی

خطرات بیش فعالی برای کودک مبتلا چیست؟

در صورت بی توجهی و معالجه نشدن بیش فعالی، احتمال اینکه کودک در آینده به افسردگی مبتلا شود و یا در نوجوانی رفتارهای ضد اجتماعی مانند دزدی و دعوا داشته باشند زیاد است. بنابراین به والدین توصیه می شود که حتما در دوران کودکی برای معالجه فرزند خود اقدام کنند.

راهکارهای درمان بیش فعالی کدامند؟

درمان بیش فعالی با برنامه ها و راهکارهای متنوع امکانپذیر است و درمان این بیماری فقط با دارو موثر و مفید نیست.

درمان دارویی: داروهای متعددی برای درمان بیش فعالی در کودکان وجود دارد.تجویز دارو حتما باید با نظر و دستور پزشک اعصاب کودکان انجام شود.

درمان غیر دارویی: بعضی از راهکارها و رفتارهای زیر می تواند در درمان کودک موثر باشد.

صادقانه احساستان را به فرزندتان نشان دهید.شما برای فرزندتان شبیه یک آینه هستید. او احساسات و رفتار شما را بازتاب می دهد.

به کودکتان محبت و مهربانی کنید، این ابراز محبت می تواند هم به شکل بیان زبانی و هم به شکل لبخند، بغل کردن و نوازش محبت آمیز باشد.

راههایی برای افزایش عزت نفس کودکتان بیابید و سعی کنید آنها را در کلاسهایی که دوست دارند ثبت نام کنید.

موقع حرف زدن با فرزندتان آرام و شمرده صحبت کنید و هنگام صحبت با وی ارتباط چشمی برقرار نمایید.

برنامه منظمی برای خواب، استراحت و غذا خوردن کودکتان تنظیم کنید.

اگر مجبورید تغییری ناگهانی در زندگی بدهید، حتما از قبل کودکتان را برای آن آماده کنید و درباره‌ ای تغییر از قبل به او اطلاع دهید.

از استراحت کافی کودکانتان مطمئن شوید، خستگی علائم بیش فعالی را بدتر می کند.

زمانی که با کودکتان برخورد می کنید، حتی زمانیکه وی خارج از کنترل است، صبور باشید.آرامش شما می تواند به کودکتان هم در آرام شدن کمک کند.

در درمان کودک واقع بین باشید و انتظار درمان یک شبه را نداشته باشید.